Την 25η Μαρτίου του 1921, είχε κλείσει ένας αιώνας από την Μεγάλη Επανάσταση του γένους. Το ψήφισμα της εποχής εκείνης, για απελευθέρωση της δούλης Κύπρου, υπογράφουν οι Ιερείς του αγαπημένου μου γενέθλιου τόπου, η Χωρική Αρχή και η Σχολική Επιτροπή. Με ιδιαίτερη χαρά διαπιστώνω ότι οι τέσσερις εκ των έξι που υπέγραψαν ήταν οι άμεσοι μου πρόγονοι:
1. Νικόλαος Χατζημιχαήλ (παππούς από τον πατέρα μου)
2. Χατζήμιχαηλ Νικόλα (προπάππος από τον πατέρα μου)
3. Ζαχαρίας Φυσέντζου (προπάππος από τη μητέρα μου, σύζυγος της Μαρίας Παπαϊωάννη)
4.Παπαϊωάννης Παπαθεοδούλου (Προ-προπάππος από τη μητέρα μου, πατέρας της Μαρίας Παπαϊωάννη)
Δυστυχώς, ο παππούς Νικόλας πέθανε σε λίγους μήνες -τον Ιανουάριο του 1922- από μια ασήμαντη για την εποχή μας ασθένεια (σκωληκοειδής απόφυση) στην ηλικία των 27 χρόνων. Την ίδια μέρα πέθανε και ο προ-προπάππος μου Παπαϊωάννης Παπαθεοδούλου και τους έθαψαν στον ίδιο τάφο.
